......................................................................................EHGAM ERE
ELKARTASUN UHOLDEAN
ELKARTASUN UHOLDEAN
- Tantaka osatzen ari den uholdea
- Presoen eskubideen alde. Euskal presoen eta beren senideen eta lagunen eskubideak aldarrikatzeko Etxerat-ek abiatu duen 'Elkartasun uholdea' kanpainak 2.500 atxikimendu jaso ditu dagoeneko. Herritarren babesa eskatu dute sinatzaileek.
- Berria, 2009-10-25 # Aitziber Laskibar . Bilbo
Etxerat elkarteak presoen eta beren senideen eta lagunen babeserako prestatutako agiriari sinadura bidez atxikimendua emateaz gain, agerraldi jendetsuan egonda irudikatu dute elkartasuna hainbat eremutako pertsona ezagunek: ezker abertzaleko Arantza Urkaregik, Aralarreko Iñaki Aldekoak eta Alternatiba Eraikitzeneko Jonathan Martinezek, esaterako. Unai Iturriaga, Igor Elortza, Xabier Amuriza eta Iratxe Ibarra bertsolariak ere bertan egon dira. RIP, Hesian eta Bilbomatrix musika taldeetako kideak ere bai. Patxi Uribarren eta Martin Orbe apaizak. Elkartzeneko kideak, Gazte Independentistak, LABeko eta Bilgune Feministako ordezkariak, kirolariak...
Kazetarientzat prestatutako eserleku gehienak, ordea, hutsik geratu dira. Hiru komunikabideetako ordezkariak besterik ez dira joan presoen eta senideen eskubideen alde dagoeneko 2.500 eragile eta pertsonak osatutako «Elkartasun uholdearen» berri jasotzera.
Preso eta senideak azkenaldian pairatzen ari diren «kriminalizazioa» salatu dute Oihana Bartra bertsolariak eta Iñaki Olano kazetariak, Etxerat bera legez kanporatzeko eskaera egina dagoela ohartarazita. «Eraso horiek presoek pairatzen duten eskubide urraketa etengabeari inpunitatea ematea besterik ez dute bilatzen». Eta aldarria «kriminalizatzea» elkartasunaren zergatiak «ezkutatzea» dela adierazi dute.
Baina senideek espetxe politikaren ondorioen berri emateko zilegitasun osoa dutela defendatu dute. Elkartasuna adierazi diote hargatik Etxerat-i, eta haren kontrako «mehatxuak» bertan behera uzteko eskatu dute. Presoen eta senideen eskubideen defentsan aritzeko ere eskatu diete herritarrei, hileko azken ostiralean egingo diren elkarretaratzean parte hartzeko dei berezia eginda. «Elkartasun uholdea» osatzeko idazkiari atxikimendua emateko aukera ere zabalik dago elkartasunauholdea.wordpress.com atarian.
- Eragileen babesak
- Sindikatuak: ELA, LAB, ESK, Eilas.
- Eragile politikoak: Aralar, ezker abertzalea.
- Gizarte eragileak. Komite Internazionalistak, Ezker Gogoa, Ahaztuak, Bilgune Feminista, Bai Euskal Herriari, Ehgam, Esait, EHBE, Salhaketa, Iratzarri, Gazte Independentistak, Apaiz Koordinadora (...).
- Alfonso Sastreren gutuna
Zilegi bekit zuei hitzok helaraztea, hitz gutxi batzuk baino ez, zuen artean egon daitezen nire ordez, ni neu ezin bainaiz hor egon, zuekin; baina, besterik ezinean, bihotz-arimaz lagunduko zaituztet.
Maiz erabili ohi dut gogoetagai euskal historiaren oraindik oraingo alderdi hau: alegia, presoen senideak zigor lazgarria jasaten ari direla, ahaide kutunen gabezia ez ezik, gabezia horrek berekin dakarzkien distantzia handiak gainditu behar dituztelako; horrek biktima errugabe bihurtzen ditu -zaituzte-, edozein delituren biktima, eta, are, edozein erantzukizunen biktima.
Horrexegatik, ulergarri zait amnistia aldarri entzutetsuak -«Amnistia osoa!»- honako beste aldaera hau ekartzea hurrengo: «Presoak, etxera!»; esamolde horrek, gainera, esanahi bikoitza dauka, batetik, norbere herrialdea norbere etxetzat jotzen duelako, sinbolikoki, eta, bestetik, oraingo edo orduko norbere bizilekutzat jotzen duelako, zehazki. Preso dagoena, bere askatasunaz gabetua ez ezik, urrun baitago, bere herrialdetik eta bere bizilekutik urrunduta.
Zuetaz gogoeta egiten dudalarik, Antigona alegiazkoa datorkit etengabe akordura, tragedia greko bateko pertsonaia hura, orain dela 2.500 urtekoa. Hiltzeko -hilarazia izateko- zorian fortunatu zen emakume hura. Eta, zergatik? Bada, besterik gabe, militante politiko-militar baten arreba izateagatik; baina ez neba laguntzeagatik edo arriskuan eta perilean haren laguntzaile izateagatik, baizik eta neba hil ostean hura lurperatzen ahalegintzeagatik. Halako jokabideagatik, terrorista deritzotena izango litzateke gaur egun.
Egoera egiazkoak eta gaur egungoak dira, ez dira bakarrik euskal kasuak. Palestinan, esate baterako, abertzale palestinarren familien etxeak bonbardatzen ditu Israelgo armadak -zeina ez baitute terroristek osatzen, jakina, indar armatu agurgarriek baizik-. Senitarteko bat abertzale izatea da hango familien delitua.
Horrek guztiak, lagun maiteok, erro-errotik aldatu beharra dauka, eta horregatik ari gara borrokan egunero, nor bere ahalegintxoa eginez. Ni neuk ez daukat zalantza izpirik, euskal preso guztien askatasunak sine qua non baldintza behar du izan, egunen batean... bakea! ernatuko bada herri honetan. Eta bake horrek heldu beharra dauka.
Bihoazkizue nire agurrik senideartekoenak eta desirarik onenak.
- 2.500 atxikimendu Etxerat eta presoen eskubideen alde
- «Elkartasun uholdea» izeneko manifestuak dagoeneko 2.500 atxikimendu jaso dituela ezagutzera eman zuten atzo. Etxerat elkarteari babesa ematea eta euskal preso politikoen eskubideak errespetatzea eskatzen duen idazkiari Euskal Herriko norbanako ugarik eta hainbat eragile politiko, sindikal eta sozialek agertu diote sostengua.
- Gara, 2009-10-25 # Manex Altuna
Kultura, politika, kirola, sindikalgintza eta gizarte mugimenduetako ordezkari andana izan zen egitasmoari babesa emanez. Besteak beste, bertan izan ziren ezker abertzaleko Arantza Urkaregi eta Jose Ramon Etxebarria, Aralarreko Rebeca Ubera eta Iñaki Aldekoa, Alternatibako kide Jonathan Martinez, LAB sindikatuko idazkari nagusi Ainhoa Etxaide, Periko Solabarria militante historikoa edo gazte independentisten ordezkariak «Independentzia» lelodun kamiseta gorriekin.
Bilgune Feministako Izaskun Guarrotxena, Mati Iturralde medikua, ESAITeko kide eta futbolari ohi Ritxi Mendiguren, Elkartzeneko Aitor Balda eta Julen Arzuaga Behatokiko abokatua izan ziren beste aurpegi ezagun batzuk. Horiekin batera, Igor Elortza, Unai Iturriaga, Xabier Amuriza, Arkaitz Estiballes, Etxahun Lekue, Beñat Gaztelumendi eta Iratxe Ibarra bertsolariak ere bertan izan ziren, baita Hesian, RIP edo Bilbomatiks taldeetako musikariak ere.
Ezagutzera eman zutenez, 2.500 atxikimendu jaso ditu jada manifestuak, baina oraindik ere elkartasunauholdea.wordpress.com atarian sinadura emateko aukera dago.
Azpimarratu zutenez, manifestuak izan duen zabalkundeak erakusten du «euskal presoen eta euren senide eta lagunen aurka jotzeak euskal jendartearen bihotzaren aurka bete-betean jotzea» suposatzen duela. Izan ere, senide eta lagunen mundua «anitza» dela eta «mota guztietako profesionalak» batzen dituela nabarmendu zuten.
Zilegitasun osoa
Oihana Bartra bertsolari santutxuarrak eta Iñaki Olano EITBko kazetariak irakurri zuten, euskaraz eta gaztelaniaz, Etxerat elkarteari babesa emateko eta presoen eskubideak errespetatzea eskatzeko prestatutako idazkia.
Adierazi zutenez, azkenaldian euskal preso politikoen senide eta lagunek pairatu dituzten erasoak «kezka handiz» bizi izan dituzte. Bidaietan jasan dituzten miaketa, kontrol edo mehatxuekin batera, udan zehar «kriminalizazio saiakera» nabarmena izan dela salatu zuten, polizia ezberdinek mobilizazioen aurka jo baitute «kolpe, karga, isun edo epaileen aurreko zitazioen bidez».
Etxeraten legez kanporatze eskaera izan dela azken kapitulua adierazi zuten eta beren aburuz «eraso hauek guztiek euskal presoek pairatzen duten eskubide urraketa etengabeari inpunitatea eskaintzea besterik ez dute bilatzen».
«Etxerat elkarteak zilegitasun osoa du bere senide eta lagunek dituzten eskubideen alde jarduteko eta gizarteari euskal presoek jasaten duten espetxe politikaren testigantza emateko», nabarmendu zuten.
Horregatik, presoen senide eta lagunen elkartearen kontrako «eraso eta mehatxuak bertan behera geratzea» eskatu zuten. Aldi berean, «presoen Euskal Herriratzea eta beren eskubideen errespetua» aldarrikatu zituzten. Ildo horretan, zigorra beteta duten kartzelaratuak eta larriki gaixorik dauden presoak askatzea exijitu zuten «bestelako jarrerak ez direlako konponbide politiko baterako lagungarri».
Azkenik, euskal jendarteari dei egin zioten urriko azken ostiralean Euskal Herriko herri eta auzoetan egingo diren elkarretaratzeetan parte hartzeko.
- Carta de Alfonso Sastre a Etxerat
Permitidme tan sólo unas pocas palabras que van ahí sin mÍ, porque yo mismo no puedo estar presente, con vosotros, y sólo estoy en espíritu, de manera que mi corazón sí os acompaña.
Yo pienso con frecuencia en este aspecto de la reciente historia vasca: en el hecho de que las familias de los prisioneros sean objeto de ese castigo, que no es ya sólo la ausencia de los seres queridos sino además las grandes distancias de esa ausencia, que hace de ellas -de vosotros- víctimas inocentes no ya de cualquier delito sino incluso de cualquier responsabilidad.
Es por lo que comprendo que el ilustre grito de amnistía -Amnistía osoa!- tome a veces la forma inmediata de este otro: Presoak etxera!; voz que tiene, por otra parte, el doble significado que le da el que el país de uno sea «su casa» simbólicamente hablando y también, en un sentido concreto, «el domicilio» en el que uno vive (o vivía) y del que el prisionero, además de privado de su libertad, está lejano, «alejado», de su país y de su domicilio.
Siempre estoy recordando, cuando pienso en vosotros, el caso imaginario de "Antígona", aquel personaje de una tragedia griega de hace dos mil quinientos años; una mujer que se ve abocada a la muerte propia ¯a ser asesinada», ¿y ello por qué? Sencillamente: Por ser una hermana fiel de un militante político-militar, y ni siquiera porque lo acompañe o le ayude en sus riesgos y peligros sino porque, una vez muerto, ¡intenta enterrarlo! Eso hace de ella lo que hoy se llamaría «una terrorista».
Situaciones reales y de hoy se dan también, además de en el "caso vasco", por ejemplo en Palestina, donde el ejército israelí -que no está compuesto de terroristas, claro, sino de respetables "fuerzas armadas"- bombardea y destruye las casas... de las familias de los patriotas palestinos. El delito de esas familias es que alguien entre ellos es un patriota.
Todos esto, queridas amigas, queridos amigos, tiene que cambiar muy radicalmente y para eso luchamos cada uno con sus pequeñas fuerzas. Por mi parte, no tengo duda de que la libertad de todos los prisioneros vascos es una condición «sine qua non» para que un día por fin estalle... ¡la paz! en este pueblo. Y esa paz tiene que llegar.
Os envío mis más fraternales saludos con mis mejores deseos. Alfonso Sastre
......................................................................................
......................................................................................
No hay comentarios:
Publicar un comentario